Letterkundige, dichter en essayist (Bergen op Zoom 2.1.1903 - Nijmegen 27.7.1968)
Pseudoniem van Willem Jan Marie Anton Asselbergs. Tijdens de opkomst van het
nationaal-socialisme, stelde Van Duinkerken zich er van meet af aan tegen teweer. Zijn
Ballade van de katholiek werd zijn beroemdste gedicht. Waren zijn polemieken tijdgebonden, andere essays van beschouwelijke aard stempelen hem tot een van onze belangrijkste christenhumanisten, zoals
Verscheurde christenheid,
Legende van de tijd en
De mensen hebben hun gebreken. Zijn voornaamste werk bracht hij in 1962 onder in drie delen
Verzamelde geschriften (1962). Voorts publiceerde hij zijn zeer toegankelijke en levendige
Brabantse herinneringen (1964). Voor al zijn werk verwierf hij in 1967 de P.C. Hooftprijs.
Auteur: W.A.M. de Moor uit: G. Harinck e.a.(red.),
Christelijke Encyclopedie (Kampen 2005)
Verder lezen: Anton van Duinkerken,
Brabantse herinneringen (Utrecht 1964) ; M. van der Plas,
Daarom mijnheer, noem ik mij katholiek. Biografie van Anton van Duinkerken (Amsterdam/Tielt 2000) ; M. Polman (red.),
Anton van Duinkerken. Een veelomvattend mens (Tilburg 2003)